بررسی میزان تاثیرکارگاه آموزشی مهارت های ارتباطی بر مؤلفه های فرسودگی شغلی، در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: پژوهش حاضر باهدف بررسی میزان تاثیر کارگاه آموزشی مهارت های ارتباط موثر بر مؤلفه های فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای روی ١۰۷ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای ساده از بین بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت و شرکت کنندگان به روش تصادفی به دو گروه مداخله و غیر مداخله تقسیم شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه ی دو قسمتی متغیرهای زمینه ای و فرسودگی شغلی مسلچ (mbi) را تکمیل کردند. سپس گروه مداخله در کارگاه آموزشی مهارت های ارتباط موثر شرکت داده شدند. سه ماه پس از آموزش، مجددا شرکت کنندگان پرسشنامه ی فرسودگی شغلی را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با نرم افزار ١٨ spss مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون های آماری t زوجی در گروه مداخله، قبل و بعد از آموزش نشان داد که در میانگین نمره مؤلفه خستگی عاطفی در مقیاس فراوانی (008/0>p ) و شدت (001/0> p) و همچنین میانگین مؤلفه مسخ شخصیت در مقیاس شدت (03/0> p) تفاوت معنی دار آماری وجود دارد. همچنین میانگین نمره هر سه مؤلفه فرسودگی شغلی در هر دو زیر مقیاس فراوانی و شدت، در هر دو گروه مداخله و غیر مداخله بعد از آموزش اختلاف معنی دار آماری داشته است (05/0> p) که نشان دهنده تاثیر گذاری دوره آموزشی بر فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان می باشد. نتیجه گیری: با آگاهی از تأثیرگذار بودن دوره آموزشی مهارت های ارتباط موثر بر مؤلفه های فرسودگی شغلی، می توان برای برنامه های پیشگیری و ارتقاء سلامت در پرستاران استفاده کرد.